PlayGuest: ‘Being a single mum’ by Anna
Ενα απο τα μεγαλύτερα άγχη κάθε μαμάς είναι εάν μεγαλώνει σωστά τα παιδια της, εάν τους δίνει τα σωστά παραδείγματα ώς γονέας ώστε να εξελιχθούν σε ολοκληρωμένα και ισορροπημένα άτομα ώς ενήλικες. Η δική μου αγωνία σχετικά με αυτό το
PlayGuest: ‘Being a single mum’ by Anna
Ενα απο τα μεγαλύτερα άγχη κάθε μαμάς είναι εάν μεγαλώνει σωστά τα παιδια της, εάν τους δίνει τα σωστά παραδείγματα ώς γονέας ώστε να εξελιχθούν σε ολοκληρωμένα και ισορροπημένα άτομα ώς ενήλικες. Η δική μου αγωνία σχετικά με αυτό το
#100 Η πρώτη επαφή των διδύμων
Βλέποντας αυτό το βίντεο, ανατρίχιασα! Ίσως επειδή ζωντάνεψαν ξανά μπροστά μου οι εικόνες που έζησα πριν 3 χρόνια. Οι πρώτες είκοσι ημέρες της ζωής των κοριτσιών μου δεν ήταν συνηθισμένες. Δεν έζησα το μοναδικό συναίσθημα της πρώτης επαφής. Δεν έφυγα
#100 Η πρώτη επαφή των διδύμων
Βλέποντας αυτό το βίντεο, ανατρίχιασα! Ίσως επειδή ζωντάνεψαν ξανά μπροστά μου οι εικόνες που έζησα πριν 3 χρόνια. Οι πρώτες είκοσι ημέρες της ζωής των κοριτσιών μου δεν ήταν συνηθισμένες. Δεν έζησα το μοναδικό συναίσθημα της πρώτης επαφής. Δεν έφυγα
#99 Οι κρυφές ικανότητες μιας μητέρας.
Το πρώτο διάστημα της μητρότητας, πολλοί άνθρωποι είναι δίπλα σου για να σε συμβουλέψουν για διάφορα επίμαχα θέματα, στην πλειοψηφία τους τεχνικά. Σε εκείνη τη φάση, τα πάντα φαντάζουν βουνό. Όμως, ο καιρός περνάει και κάθε μητέρα βρίσκει τους ρυθμούς
#99 Οι κρυφές ικανότητες μιας μητέρας.
Το πρώτο διάστημα της μητρότητας, πολλοί άνθρωποι είναι δίπλα σου για να σε συμβουλέψουν για διάφορα επίμαχα θέματα, στην πλειοψηφία τους τεχνικά. Σε εκείνη τη φάση, τα πάντα φαντάζουν βουνό. Όμως, ο καιρός περνάει και κάθε μητέρα βρίσκει τους ρυθμούς
PlayGuest: «Ζήλια, αυτό το σαράκι που ‘τρώει τα παιδιά'», by Karolina
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος, ψυχικά και σωματικά υγιής, που να έχει αδέρφια και να μην έχει βιώσει, τουλάχιστον σε κάποια φάση της ζωής του, το αίσθημα της ζήλιας. Σίγουρα, επίσης, δεν υπάρχει μάνα με περισσότερα από ένα παιδιά που
PlayGuest: «Ζήλια, αυτό το σαράκι που ‘τρώει τα παιδιά'», by Karolina
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος, ψυχικά και σωματικά υγιής, που να έχει αδέρφια και να μην έχει βιώσει, τουλάχιστον σε κάποια φάση της ζωής του, το αίσθημα της ζήλιας. Σίγουρα, επίσης, δεν υπάρχει μάνα με περισσότερα από ένα παιδιά που
‘Δώρα με φαντασία από τον Αϊ Βασίλη’ by PlayGuest Eleanna
Μαμά, μπαμπά το σκέφτηκα!!! Να γράψουμε στο γράμμα του ΑΪ Βασίλη ότι θέλω να μου φέρει: ένα ελικόπτερο… via ένα τρένο… ένα διαστημόπλοιο… ένα μεγάλο κουκλόσπιτο… via έναν τεράστιο Transformer… via μία κουζίνα με όλα τα αξεσουάρ της…
‘Δώρα με φαντασία από τον Αϊ Βασίλη’ by PlayGuest Eleanna
Μαμά, μπαμπά το σκέφτηκα!!! Να γράψουμε στο γράμμα του ΑΪ Βασίλη ότι θέλω να μου φέρει: ένα ελικόπτερο… via ένα τρένο… ένα διαστημόπλοιο… ένα μεγάλο κουκλόσπιτο… via έναν τεράστιο Transformer… via μία κουζίνα με όλα τα αξεσουάρ της…
PlayGuest: ‘Επειδή ο χώρος γίνεται διαφορετικός… ανάλογα με τον τρόπο’ by Eleanna
Κοιτάζοντας το δικό μας playroom, μήπως παραμελήσατε το δικό σας; Μήπως τελικά το αφήσατε να μοιάζει με αποθήκη παρά με χώρο παιχνιδιού; «Έλα μωρέ, ένα playroom είναι… δεν χρειάζεται και πολλά», λέτε καθημερινά στον εαυτό σας, αλλά πόσο το πιστεύετε;
PlayGuest: ‘Επειδή ο χώρος γίνεται διαφορετικός… ανάλογα με τον τρόπο’ by Eleanna
Κοιτάζοντας το δικό μας playroom, μήπως παραμελήσατε το δικό σας; Μήπως τελικά το αφήσατε να μοιάζει με αποθήκη παρά με χώρο παιχνιδιού; «Έλα μωρέ, ένα playroom είναι… δεν χρειάζεται και πολλά», λέτε καθημερινά στον εαυτό σας, αλλά πόσο το πιστεύετε;
#98 Μια ζωή την έχουμε
Μεγαλώνουν, ο καιρός περνάει κι όλοι μεγαλώνουν! (Όλοι εκτός από εμάς…) Πριν λίγες μέρες, βρέθηκα σε μια αίθουσα γεμάτη ανθρώπους που τους ξέρω από παιδί. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 70 χρονών. Είχαμε όλοι μαζευτεί για να γιορτάσουμε τα 80
#98 Μια ζωή την έχουμε
Μεγαλώνουν, ο καιρός περνάει κι όλοι μεγαλώνουν! (Όλοι εκτός από εμάς…) Πριν λίγες μέρες, βρέθηκα σε μια αίθουσα γεμάτη ανθρώπους που τους ξέρω από παιδί. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 70 χρονών. Είχαμε όλοι μαζευτεί για να γιορτάσουμε τα 80
#97 Η μάχη της… ‘κιλότας’
Θυμάμαι σαν να ήταν χθες την πρώτη ημέρα χωρίς πάνα. Δεν τις προλάβαινα. Κάθε γωνιά και…τσίσα. Εγώ αγκαλιά με μια σφουγγαρίστρα να μαζεύω τα ‘δωράκια’ τους. Είχα απογοητευθεί. Πίστευα ότι θα τις πάντρευα και θα έδινα προίκα στον γαμπρό μια
#97 Η μάχη της… ‘κιλότας’
Θυμάμαι σαν να ήταν χθες την πρώτη ημέρα χωρίς πάνα. Δεν τις προλάβαινα. Κάθε γωνιά και…τσίσα. Εγώ αγκαλιά με μια σφουγγαρίστρα να μαζεύω τα ‘δωράκια’ τους. Είχα απογοητευθεί. Πίστευα ότι θα τις πάντρευα και θα έδινα προίκα στον γαμπρό μια
#96 Ένα κονσέρτο αναμνήσεων και… ονείρων!
Την περασμένη Πέμπτη βρέθηκα στο Μέγαρο Μουσικής για να απολαύσω τον Ludovico Einaudi. Για όσους δεν τον γνωρίζουν αρκεί να σας πω ότι είναι ο άνθρωπος πίσω από τα σάουντρακ γνωστών ταινιών, όπως Doctor Zhivagο και Intouchables (ίσως από τις καλύτερες
#96 Ένα κονσέρτο αναμνήσεων και… ονείρων!
Την περασμένη Πέμπτη βρέθηκα στο Μέγαρο Μουσικής για να απολαύσω τον Ludovico Einaudi. Για όσους δεν τον γνωρίζουν αρκεί να σας πω ότι είναι ο άνθρωπος πίσω από τα σάουντρακ γνωστών ταινιών, όπως Doctor Zhivagο και Intouchables (ίσως από τις καλύτερες
#95 Χάλοουϊν…μια αφορμή για απόκριες
Και ενώ βρίσκομαι με άλλες μαμαδο-φίλες μου και μοιραζόμαστε τις τελευταίες ιστορίες των μικρών μας, ανακαλύπτω ότι άλλη μια αφορμή για γιορτή έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. “Αυτή την εβδομάδα, στο σχολείο, έχουμε Halloween!”, λέει με χαρά
#95 Χάλοουϊν…μια αφορμή για απόκριες
Και ενώ βρίσκομαι με άλλες μαμαδο-φίλες μου και μοιραζόμαστε τις τελευταίες ιστορίες των μικρών μας, ανακαλύπτω ότι άλλη μια αφορμή για γιορτή έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. “Αυτή την εβδομάδα, στο σχολείο, έχουμε Halloween!”, λέει με χαρά
#94 Η πρώτη εκδρομή…χωρίς τη μαμά!
Χαθήκαμε! Για την ακρίβεια, εγώ χάθηκα… κάπου μεταξύ των καλοκαιρινών διακοπών, των υποχρεώσεων του Σεπτέμβρη και των πρώτων κρύων του Οκτώβρη. Ο καιρός περνούσε και το laptop παρέμενε κλειστό με την σκόνη να ξεπερνάει το ένα εκατοστό. Μετά από τόσο
#94 Η πρώτη εκδρομή…χωρίς τη μαμά!
Χαθήκαμε! Για την ακρίβεια, εγώ χάθηκα… κάπου μεταξύ των καλοκαιρινών διακοπών, των υποχρεώσεων του Σεπτέμβρη και των πρώτων κρύων του Οκτώβρη. Ο καιρός περνούσε και το laptop παρέμενε κλειστό με την σκόνη να ξεπερνάει το ένα εκατοστό. Μετά από τόσο
#93 Κάτω από τον ήλιο: Κάποτε και… τώρα
Κυριακή πρωί στην παραλία που πάντα μισούσα. Και αναρωτιέμαι πόσο έχω αλλάξει… Μόλις πριν δυο χρόνια έβλεπα αυτή την αμμουδιά με τρόμο και σήμερα ψάχνω να βρω χώρο για να απλώσω την πετσέτα μου. Το βλέμμα της φίλης μου (άνευ
#93 Κάτω από τον ήλιο: Κάποτε και… τώρα
Κυριακή πρωί στην παραλία που πάντα μισούσα. Και αναρωτιέμαι πόσο έχω αλλάξει… Μόλις πριν δυο χρόνια έβλεπα αυτή την αμμουδιά με τρόμο και σήμερα ψάχνω να βρω χώρο για να απλώσω την πετσέτα μου. Το βλέμμα της φίλης μου (άνευ
The Playroom Blog 